شرطها و فداکاریها و فروگذاری خود
کلام والدین راستین
آنهائیکه از یک زندگی براساس دعا برخوردار میباشند بر این حقیقت واقف هستند که در حین دعا، سرازیر شدن نیروئی عظیم و توانا را تجربه میکنند. به همین خاطر از طریق آن تجربه، چشمان آن فرد میتواند هر دو دنیای روح و جسم را ببیند. خدا مشیت الهی را از طریق برپائی پایههای مذهبی به پیش برده تا بتواند بین دو حوزۀ مافوق طبیعی ایدئولوژیهای اصولی و بشریت رابطه برقرار نماید. خدا با تحریک احساسات اساسی مردم، سعی دارد تا میل و آرزو در رفتن به چنین حوزهای را در آنها بوجود آورد. خدا با انجام چنین چیزی، سعی دارد تا ما را از این طریق به حوزهای متعالی مرتبط سازد. (چان سانگ گیانگ 7.3.3:4)
بطور عمومی افراد روحی، ممکن است که درک واضحی از حقیقت نداشته باشند. آنها ممکن است که در یک چیز قوی باشند اما در چیزهای دیگری ضعیف هستند و چون در تمامی اوقات ثبات ندارند، نمیتوانند راه پیشروی را یافته و حتی زمانی هم پیش خواهد آمد که تجدید نظر کرده و سقوط خواهند کرد. در نتیجه وقتیکه حوزۀ حقیقت بسیار بزرگ و حوزۀ روحی بسیار کوچک باشد، آن فرد توان پیشروی را نخواهد داشت. به همین خاطر، شما باید برای ایجاد هماهنگی بین این دو، در زندگی روزانهتان تلاش داشته باشد. کتاب مقدس میگوید که در حقیقت و روح نیایش داشته باشید، که این همان دعا و حقیقت است. معنایش این است که شما باید به سطحی برسید که در آن، بین این دو جنبه هماهنگی ایجاد کنید. قرار است تا بشریت واسطۀ بین دو دنیای روح و جسم باشند. به همین خاطر شما باید بتوانید کسانی بشوید که با قرار گرفتن در نقطۀ مرکزی دنیای روح و نقطۀ مرکزی دنیای حقیقت یک واسطه بشوید. تا زمانیکه چنین مردمی نشوید، نمیتوانید به کمال دست پیدا کنید. (چان سانگ گیانگ 7.3.3:3)
تبادل نظر
ضربالمثلی در زبان کرهای وجود دارد که میگوید ”صمیمیت و پاکدلی خدا را به حرکت درمیآورد“. معنایش این است که پاکدلی شما قلب والدین بهشتی را لمس کرده و به شما این امکان را میدهد تا به اهدافتان دست پیدا کنید. برای لمس کردن قلب خدا تا چه اندازه و چقدر به پاکدلی نیاز داریم؟ آیا تا به حال شرطی برپا کردهاید که در آن صمیمتتان شما را بطور قلبی با خدا یکی کرده باشد؟ آیا میخواهید که شرطی برپا کرده و یا دعائی بکنید و بدانید که چه باید انجام بدهید؟
روح ما دارای در ورودی است و دعا و شرطهای ما باید زمانی انجام شوند که آن در باز است. اگر تا به حال دعاهای بسیاری زیادی داشتهاید بطور اتوماتیکوار میدانید که در طول روز چه زمانی برای دعا کردن خوب است. بین صبح بسیار زود یعنی زمانی که سکوت همه جا را فرا گرفته است با وسط روز که شلوغی همه جا را فرا گرفته است، تفاوت بسیاری وجود دارد. شما باید اوقات دعا و برگزاری شرطهایتان را با دقت انتخاب کنید. با انتخاب هر چه بهتر شما میتوانید تضمین کنید که دعایتان در قلب خدا بیشتر طنینانداز شود. بعبارت دیگر وقتیکه در زمانی مؤثر دعا میکنید، در ورودی روحتان بآسانی باز خواهد بود.
والدین راستین برای ما تشریح کردهاند که انسانها میتوانند احساسات والدین بهشتی را زمانی تجربه کنند که در ورودی روح خدا و در ورودی روح انسان در یک همگامی با هم باز بوده و فعال باشند. ما تنها زمانی میتوانیم به این حالت نائل شویم که دعاها و شرطهای بسیاری را تجربه کرده باشیم. بعد باید عمق و اندازه حوزۀ روحی خودمان را گسترش بدهیم.
ما تنها زمانی میتوانیم عمق و پهنای حوزۀ روح خودمان را گسترش بخشیده و مسیر و جهت ختم شده به آن را کشف کنیم که خدا را که در جایگاه فاعلی کشف کرده باشیم. اما تجربه کردن والدین بهشتی امری آسان نیست. تنها راه برای ایجاد ارتباط با خدا، تمرکز روحی و قلبی است. اگر با قلبمان آغاز کنیم، قلب بطور طبیعی با راه آشنا است و بسان آهن ربا عمل میکند. صرف نظر از اینکه در چه جهتی دعایتان را آغاز کردهاید، وقتیکه وارد این حوزۀ شگفت انگیز میشوید، بدن جسمی شما بطور اتوماتیک وار در جهت مورد نظر روح حرکت خواهد کرد. اینجا است که میتوانیم به وجود درهای ورودی روح پی ببریم.
حتی مکانهایی وجود دارند که برای دعا بهتر از جاهای دیگر هستند. به همین صورت مکانهایی هستند که ارواح پلید بسیاری در آنجا تمرکز کردهاند. چنین مکانهایی مکان ین نامیده میشوند. مکانهایی هستند که مملو از انرژی ین یا انرژی یانگ هستند که این بواسطۀ میزان حضور و سکونت ارواح پلید و یا ارواح خوب در آن مکانها است. شما با چند بار تجربه خواهید دانست که چه مکانهایی برای دعا بهتر هستند.
ما باید به این بیاندیشیم که تا به این زمان چگونه از والدین راستین پیروی کرده، و برای برخورداری از یک زندگی ایدهآل چه تلاشهایی داشتهایم. باید به این بیاندیشیم که در کجا هستیم و به کجا میخواهیم برویم. برای چنین چیزی باید در حالیکه اینجا بر روی زمین در دنیای جسمی هستیم، دنیای روح را تجربه کنیم. تجربۀ دنیای روح به معنای این است که همراهی با خدا و زندگی با او را تجربه کنیم. به همین خاطر بطور بیوقفه باید شرط گذاشته و دعا کنیم و به خاطر داشته باشیم که خدا همواره با ما است.
اگر شما چنین زندگی همراه با دعا و شرطها را تداوم ببخشید، بدون هر گونه اصراری و بطور طبیعی سخن گفته و عمل خواهید کرد. بعبارت دیگر، وقتیکه روزتان را آغاز میکنید میتوانید به اینکه در آن روز چه چیزی در پیش رو دارید بیاندیشید و از طریق دعا در پی دریافت پاسخ باشید. در طی آن روز وقتیکه همه چیز در آن مسیر و جهتی باشد که آن روز در حین دعای صبحگاهی الهام گرفتهاید، خوشحالی عظیمی را تجربه خواهید کرد. چیزهایی از این دست زمانی رخ میدهند که دعاها و شرطهای شما باعث بالا رفتن سطح روحی، طنین هر چه بیشتر الهاماتی که شما از دنیای روح دریافت میکنید و یگانگی افکارتان با واقعیت اطراف شما بشود.
ما برای بالابردن میزان حساسیت حواس روحیمان، به تجربه کردن دنیای روح نیاز داریم. همانطور که آب برای ماهی مثل هوا است، عشق برای انسانهای ساکن دنیای روح در حکم هوا است. لازم است که ما در این دنیای جسمی، تنفس کردن عشق را تجربه کنیم. ما با چنین تجربهای قادر خواهیم بود تا در همراهی با خدا عشق را تنفس نموده و با او رابطه برقرار کنیم. از اینرو ایمان در زندگی روزانۀ ما به واقعیت زندگی روزانه مبدل میشود. به همین دلیل ما باید همیشه با اجرای دعاها و شرطهای بسیار، در ورودی روحمان را گشوده و متمرکز بر عشق زندگی کنیم.
وقتیکه قلب والدین بهشتی و قلب انسان از طریق تجربیاتی واقعی یکی میشوند، ما قادر خواهیم بود تا بر روی زمین دنیای روح را تجربه کنیم.
نکاتی برای تعمق
- در حین دعای صبحگاهی برای تمامی روزتان برنامه ریزی کنید. در پایان روز از طریق دعا به تمامی اتفاقات آن روز بیاندیشید و هرگونه تغییری را یادداشت کنید. تجربۀ یک روز متمرکز بر دعایتان را بیان کنید.
- در ارتباط با در ورودی روح، و همینطور عمق و وسعت روح، در راستای چگونگی متمرکز کردن روحمان با تعالیم والدین راستین بیاندیشیم. تجربه و نظر خودتان را بیان کنید.
- دربارۀ ”دعا کردن را به عادت تبدیل کردن“ بیاندیشیم و اینکه چگونه میتوان زندگی خود را متمرکز بر والدین بهشتی قرار بدهیم.