رورند دوو سانگ یون، مدیر کل دفتر مرکزی کانون خانواده برای اتحاد و صلح جهانی – ۱۰ اکتبر ۲۰۲۵
اعضای عزیز،
امروز، ما دربارۀ رنج توصیف‌ناپذیری که مادر راستین ما، که پایۀ ایمان ماست ، متحمل می‌شوند و خواست عمیق خدا که در آن نهفته است، تأمل می‌کنیم.
۱. رنج کنونی و درخواست شریف مادر راستین
هم‌اکنون، همۀ ما از این واقعیت دلخراش که مادر راستین در سن ۸۳ سالگی، تنها در یک فضای کوچک کمتر از ۶ مترمربع و در بازداشتگاهی فاقد امکانات اولیه به سر می‌برند، عمیقاً غمگین و سردرگم هستیم. با این حال، حتی در بحبوحۀ این رنج، مادر راستین ابتدا نگرانی قلبی خود را برای ما ابراز نموده و درخواست جدی زیر را به اشتراک گذاشته‌اند:
«دربارۀ من نگران نباشید. برای من دعا نکنید. در عوض، برای خود و خانواده‌هایتان، برای جامعۀ نهضت هماهنگ ما ، و برای تحقق خواست خدا دعا و جانگ سانگ خود را تقدیم کنید. من همۀ شما را دوست دارم.»
این کلمات فقط برای دلداری ما نیستند. یگانه دختر خدا حتی در میان رنج عظیمشان، قلب خلف و عشق شریف خود را آشکار می‌سازند، زیرا به جای خود، بر خواست خدا و تحقق مأموریت فرزندانشان تأکید می‌کنند. این کلمات باید واضح‌ترین دستورالعمل برای ما در مواجهه با این دوره زمانی محنت باشند.
۲. راه صلیب برای بهشت و زمین و معنای مشیتی آن: اصل الهی و نظم عشق
والدین بهشتی ، اصل الهی و نظم عشق را بنا نهادند و مطلقاً تسلیم آن هستند. برای اینکه عشق راستین باشد، خدا به انسان‌ها آزادی همراه با سهم مسئولیت متناظر اعطا کرد. بنابراین، حتی زمانی که آدم و حوا راه سقوط را برگزیدند، والدین بهشتی در تصمیم آنها دخالت نکردند. آن سکوت از سوی خدا بی‌تفاوتی نبود؛ بلکه یک ابراز جدی از اصل الهی بود که هم مطلق بودن عشق و هم ارزش مقدس سهم مسئولیت واگذار شده به بشریت را آشکار می‌ساخت.
هنگامی که به زندگی یگانه پسر خدا، عیسی در دو هزار سال پیش نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که راه او نیز اصل الهی و نظم عشق را آشکار ساخت. در میان شک و ترس شاگردان و غیبت واضح حمایت عمومی از عیسی در طول جلسۀ استماع با پونتیوس پیلاطس، عیسی مجبور بود تنهائی راه صلیب را پیش گیرد. او در باغ جتسیمانی، از خدا التماس کرد: «ای پدر اگر ممكن است، این پیاله را از من دور كن، با این حال در لحظۀ پایانی، خود را کاملاً تسلیم خواست خدا کرد و گفت: «نه به اراده من، بلکه بلکه به اراده شما.» او حتی بر روی صلیب، با دوست داشتن دشمنانش، به قلب خدا شهادت داد. این کلمات سادۀ عشق بودند که راه را برای شکل‌گیری مسیحیت گشودند تا امروز به یک ایمان جهانی تبدیل شود.
امروز، راه صلیب برای بهشت و زمین که مادر راستین در آن گام برمی‌دارند، نیز از همین الگوی مشیتی پیروی می‌کند. بی‌اعتقادی شاگردان و محیط ناآماده‌ای که عیسی دو هزار سال پیش با آن مواجه شد، بار دیگر در تاریخ تکرار می‌شود. با این حال، حتی در میان رنج زندان، مادر راستین با استواری مشیت بازسازی خدا را حفظ کرده‌اند، و از طریق پیام وارثان عشق و برکات الهی مون شین‌چول که ما باید همۀ شاگردان بی‌وفا و همۀ دشمنان خود را ببخشیم و دوست بداریم، صدای خدا را به ما منتقل کردند.
۳. ذات راستین رنج و مأموریتی که خدا از ما انتظار دارد
پس هدف و امید راستین که والدین بهشتی در اجازۀ دادن به عیسی برای پیمودن راه صلیب و اکنون در اجازه دادن به مادر راستین برای پیمودن راه مصیبت داشتند، چیست؟
عیسی از شاگردانش نخواست که گرد هم آیند و او را از صلیب نجات دهند. دلیل این امر این بود که فداکاری بی‌محابای چند شاگرد – بدون سلاح یا تجربۀ جنگی – خواست خدا نبود. در عوض، عیسی امیدوار بود که از طریق فداکاری او، شاگردان بیدار شوند، متحول گردند و مأموریت ابدی بنای پادشاهی بهشتی خدا را بعهده گرفته و به انجام برسانند.
ما اکنون در مقصد نهایی مشیت بازسازی ایستاده‌ایم. والدین بهشتی وارد حرم مقدس چان ایل، چان وان گونگ شده‌اند و بر روی زمین ساکن شده‌اند. مادر راستین تأکید کرده‌اند که در این دوران، همۀ ادیان و مذاهب باید در مقصد نهایی خود پیاده شوند، یگانه دختر خدا را جستجو کنند و همراه با او به پیش بروند. این فراخوان به طور محکم‌تری برای ما به عنوان اعضای کانون خانواده اعمال می‌شود. ما باید تبدیل به فرزندانی راستین شویم که بیدارتر و بالغ‌تر از شاگردان عیسی در ۲۰۰۰ سال پیش هستیم.
خواست خدا واضح است:
- خواست یگانه دختر خدا باید به طور محکم بر روی این زمین بنا نهاده شود.
- یک سوم از کل بشریت باید برای ملازمت به حضور خدا بیایند.
- محیط زیست جهانی باید برای نسل‌های آینده حفظ شود.
ما صمیمانه آرزو می‌کنیم که بتوانیم رنج مادر راستین را بر دوش بگیریم. هنگامی که شعر فرستاده شده توسط مسئول منطقه‌ای آفریقا را خواندم که می‌گفت: «بدون تردید، در جایگاه رنج مادر راستین خواهم ایستاد»، احساس کردم که شعری واقعاً خلف و زیباست. می‌دانم که همۀ اعضا و خانواده‌های برکت گرفته ما نکات نهفته در آن ابیات را احساس می‌کنند: که آرزو داریم به جای مادر راستین ، دوره حبس او را تحمل کنیم.
صرف نظر از درد جسمی که ممکن است مادر راستین در وجود جسمی خود تجربه کنند ، عمیق‌ترین رنج ایشان مطمئناً از این واقعیت ناشی می‌شود که فرزندان عزیزشان خواست خدا (که نکات آن در بالا ذکر شد) را به انجام نرسانده‌اند، و جهان نه والدین راستین را پذیرفته و نه به درستی برای ملازمت کردن به خدا آمده است. بنابراین، تنها و مطمئن‌ترین راهی که می‌توانیم رنج مادر راستین را بر دوش بگیریم، تحول خود و عمل کردن به آرزوهای ایشان است.
۴. یک تصمیم تحول‌آفرین: تبدیل رنج به پیروزی در زندان
دو هزار سال پیش، فداکاری عیسی شاگردان او را متحول کرد، آنها را از ضعف پیشینشان بیرون آورد و راه را برای دو هزار سال تاریخ مسیحیت گشود. به لطف فداکاری ایثارگرانۀ آنها، عیسی تا به امروز با مسیحیان زندگی و کار می‌کند.
تنها چند روز قبل از حضور در برابر دادستان ویژه، مادر راستین به ما گفتند: «من در حال حاضر ۸۳ سال دارم! زمان زیادی باقی نمانده است!» این کلمات به عنوان یک زنگ بیدارباش نهایی به ما یادآوری می‌کنند که در این نقطۀ اوج مشیت بازسازی، دیگر زمانی برای تردید نداریم.
برادران و خواهران عزیز، رنج مادر راستین یک پیام عمیق از سوی خدا است، که منظور از آن بیدار کردن و متحول ساختن نه تنها هر یک از ما به صورت فردی، بلکه کل کانون خانواده ماست. اکنون زمان آن فرا رسیده است که با دست برداشتن از ضعف‌های پیشین خود، زندگی‌مان را برای تحقق خواست خدا بگذاریم و به عنوان پسران و دختران متحول شده‌ای برخیزیم که عشق و تعالیم اصیل مادر راستین را در سراسر جهان گسترش می‌دهند.
هنگامی که از طریق تحول درونی خود، خواست خدا را درک کنیم و آن را به ثمر برسانیم، قادر خواهیم بود به مادر راستین ملازمت کنیم —نه به عنوان کسی که مانند عیسی از مرگ رستاخیز کرد، بلکه به عنوان کسی که از حبس در زندان، به صورت تجسم واقعی رستاخیز کرده است. وضعیت متحول شدۀ ما، پیروزی مادر راستین در زندان است!
ما نباید کنترل یک آغاز جدید ریشه دار در هماهنگی و صلح را از دست بدهیم. از امروز، باید به دنبال آشتی و التیام در هر رابطه‌ای باشیم—با اعضای خانوادۀ خود، با برادران و خواهرانمان در ایمان، و با همۀ اعضای جامعۀ خود. در پرتو رنج مادر راستین ، چه کینه یا آسیبی می‌تواند حل نشده باقی بماند؟ و هنگامی که زخم‌ها التیام یابند، اکنون زمان آن است که عشق را از طریق بازسازی روابط تمرین کنیم.
قبل از آنکه دیر شود، بیایید اندرز جدی مادر راستین را در زندگی روزمرۀ خود تمرین کنیم: «دربارۀ من نگران نباشید؛ دعا کنید تا خواست خدا به انجام رسد.» باشد که هر یک از ما تبدیل به آن پسر یا دختر راستین شویم که این جام تلخ رنج را به یک جام پیروزی تبدیل می‌کند!