رشد ویتنسینگ در کشور

نامه‌ای از دمیان دانکلی، ریاست منطقه‌ای آمریکا – یکشنبه ۱۳ اکتبر

مادر راستین محبوب،
مادر راستین عزیز، حالتان چطور است؟ دوستتان داریم و خواب شما را می‌بینیم!

چند نکته‌ای برای به اشتراک گذاشتن دارم:

کمپین ویتنسینگ
در سه ماه گذشته، به طور متوسط ۱۹ عضو جدید در هر هفته به کانون خانواده در آمریکا پیوسته‌اند. از دهه ۱۹۸۰، ما شاهد چنین میزان رشد قابل توجهی در نهضت در آمریکا نبوده‌ایم. عوامل کلیدی مؤثر شامل درک عمیق‌تر اعضا از رهنمودهای مادر راستین و دعای در چان شیم وان، به‌کارگیری استراتژی‌های جدید ویتنسینگ بر اساس این درک عمیق‌تر، و افزایش همکاری‌های بین نسلی در انتصاب رهبران جوان واجد شرایط می‌باشند.

امسال ساختار استراتژیک کاملاً جدیدی ایجاد کردیم تا با تمرکز بر جوامع استراتژیک، سرتاسر کشور را فعال کنیم. این مکان‌ها جایی هستند که همه میسیونرهای جوان ما، از جمله میسیونرهای تاپ‌گان بهشتی، میسیونرهای آکادمی صلح، میسیونرهای چان ایل گوگ و میسیونرهای آمریکای بهشتی را به آنجا می‌فرستیم. اکنون همگی به صورت یکپارچه کار می‌کنیم. برای اولین بار، همه برنامه‌های میسیونری جوانان را به خط مقدم منتقل می‌کنیم، به جای تمرکز بر برنامه‌های آموزشی که از مرکز جدا هستند. این آرزوی من برای مدت‌های طولانی بوده و اکنون بالاخره توانستیم هماهنگ شویم.

هر ماه با تمامی رهبران کلیدی برای بررسی کارها و فعالیت‌های خود و بهبود طرح، به صورت حضوری ملاقات می‌کنم. اهداف ۲۱ روزه تنظیم می‌کنیم و سپس برای بهبود وضعیت دوره ۲۱ روزه بعدی با یکدیگر ملاقات می‌کنیم. این رویکرد بسیار شتاب‌یافته، رهبران را به یاد روزهای اولیه نهضت می‌اندازد، زمانی که والدین راستین برای هدایت مشیت الهی هر ماه با رهبران ایالتی دیدار داشتند.

کمپین برکت جهانی

هدف کمپین برکت جهانی ما این است که ۱۰۰۰ زوج در مراسم برکت سال ۲۰۲۵ با حضور مادر راستین در کره شرکت کنند. ما نزدیک به ۴۰۰ مشاور نامزدی و برکت را آماده کرده و آموزش داده‌ایم که تاکنون به صورت فردی با ۳۲۱۴ نامزد جوان ارتباط برقرار کرده‌اند.

ما تاکنون بیش از ۷۷۰ جوان را شناسایی کرده‌ایم که به صورت جدی به برکت فکر می‌کنند یا فعالانه به دنبال همسر مناسبی هستند. از این میان، ۱۱۵ نفر قبلاً نامزد شده‌اند و ما نهایت تلاش‌مان را می‌کنیم تا از همه آن‌ها حمایت کنیم. این امر البته نیازمند زمان، دعای بسیار و برقراری ارتباطات مستمر است.

مادر راستین عزیز، ما داستان‌ها و گواهی‌های بیشتری داریم که به زودی ارسال خواهند شد. فعلاً گواهی‌های زیر را برای شما ارسال می‌کنم. دوستتان داریم و دلتنگ شما هستیم. بسیار بسیار دوستتان داریم!

از طرف تمامی رهبران و اعضای آمریکایی،
دمیان دانکلی

تستیمونی از رورند هبانگجا کیسیله، مسئول کانون خانواده ایندیانا، ایندیاناپولیس،

در تاریخ ۱۵ سپتامبر، مراسم آغازین شرط ۲۱ روزه ویتنسینگ دیگری را متمرکز بر جوامع استراتژیک مان برگزار کردیم. هدف ما بلندپروازانه یعنی آوردن ۴۵ عضو جدید به جامعه کوچکمان بود. ما در کانون خانواده‌ در اینجا تنها حدود ۶۰ عضو داریم، اما هر عضو با انگیزه و امید برای دستیابی به این پیروزی برای خدا بسیج شده‌اند.

با این حال، معلوم شد که بسیار دشوار است. پس از ۱۴ روز، مجبور شدیم با واقعیت دردناکی روبرو شویم. با وجود گردهمایی و دعوت برای شام و برقراری برنامه‌های آموزشی با بسیاری از مهمانان، حتی یک نفر هم متعهد به عضویت نشد. با گذشت روزها، امیدمان از دست رفت. با تضعیف ایمان اعضا، مشارکت در رویدادهای ویتنسینگ کاهش یافت. به نظر می‌رسید تلاش‌های ما بیهوده است. و من در درد بودم.

در شامگاه روز چهاردهم، در طی دعای شب‌زنده‌داری “چان شیم وان” به اعضا روی آوردم و صادقانه از آن‌ها پرسیدم: “آیا هنوز ایمان دارید که می‌توانیم در روزهای باقی‌مانده ۴۵ عضو جدید جذب کنیم؟” متأسفانه، تنها سکوت بود و هیچ پاسخی شنیده نمی‌شد. تمامی این اعضای ارزشمند که به خدا قول داده بودند نتایجی کسب کنند، امیدشان را از دست داده بودند. دلم هری فرو ریخت و ناامیدی سنگینی بر شانه‌هایم فرونشست.

بعد  به خانه نزد همسر و نوزادمان بازگشتم، . همه چیز را با همسرم در میان گذاشتم و او در آرامش و با قدرت،  مرا دلداری داد و گفت: “من باور دارم که ما هنوز هم می‌توانیم این کار را انجام دهیم.” او پیشنهاد کرد که به دعا در “چان شیم وان”  متوصل شده و کاملا متعهد شویم و سپس با ایمان، هر شب برای روزهای باقی‌مانده به پارک شهر برویم.

در آن لحظه، احساس می‌کردیم که با مأموریتی غیرممکن روبرو هستیم. چطور می‌توانستیم تنها در ۵ روز باقی‌مانده ۴۵ عضو جدید جذب کنیم؟ این کار دست‌نیافتنی به‌نظر می‌رسید. اما در اوج ناامیدی، قلب‌هایمان را به‌طور کامل به سوی خدا هدایت نموده و در پی هر الهامی بودیم که بتواند ما را هدایت کند. و سپس چنین الهامی آمد—یک الهام قدرتمند: “بیایید با لغو تمامی رویدادهای دیگر تنها بر سرویس مخصوص روز یکشنبه که مصادف با روز آخر شرط خواهد بود تمرکز کنیم.”

از اعضا خواستیم که با پذیرش یک تعهد نهایی و جسورانه حداقل یک مهمان به این سرویس دعوت کنند و ما نیز مصمم بودیم که به‌طور مستقیم با قلب‌های کسانی که آمده بودند صحبت کنیم و حقیقت مشیت الهی را همان‌طور که مادر راستین ما را راهنمایی کرده است، بیان کنیم. تنها فرصت ما در طول سرویس یکشنبه بود و باید امیدوار می‌بودیم که افراد جدید واقعاً بیایند. من یک بار دیگر فرصتی داشتم تا بدون پنهان کردن چیزی، به‌طور مستقیم با آن‌ها صحبت کنم و جوهره همه چیز را به آن‌ها بگویم و به‌طور عمومی از آن‌ها بخواهم که متعهد شوند. این نکته هر چه بیشتر برایم واضح می‌شد.

بنابراین، در روزهای پایانی، قدرت دعاهای “چان شیم وان” و افزایش عزم اعضایمان را احساس کردیم. حضور همیشگی ما در روز یکشنبه ۶۰ نفر است، اما در آن روز بیش از ۱۰۰ نفر آمدند، از جمله ۲۷ مهمان جدید که سالن را پر کردند. ما سرویس را تا جایی که می‌توانستیم عالی برگزار کردیم و به‌طور مستقیم با حضار صحبت کردم. پیامم را با درخواست از آن‌ها برای پیوستن به ما به پایان رساندم.

به‌طور شگفت‌انگیزی، ۷ نفر از آن‌ها شجاعانه تصمیم گرفتند که به نهضت بپیوندند. هرچند به تعداد کامل ۴۵ نفر نرسیدیم، اما شادی و قدردانی غیرقابل بیانی را در آن لحظه احساس کردیم. با وجود همه مشکلات، ما پیروزی قابل‌توجهی را در برابر سختی‌ها برای والدین بهشتی و مادر راستین به ارمغان آوردیم.

رورند دانکلی به ما گفته بود که مادر راستین فرمودند نباید بترسیم و باید با حقیقت صحبت کنیم، و آن‌هایی که آماده هستند، خواهند پیوست. اکنون می‌فهمم که مادر راستین به‌طور مستقیم ما را راهنمایی می‌کنند و تنها کاری که ما باید انجام دهیم این است که ۱۰۰ درصد متحد شویم. اکنون عزم ما حتی محکم‌تر شده است. وقتی شرط ۲۱ روزه‌ی بعدی را از ۱۴ اکتبر آغاز می‌کنیم، این تجربه را با خود حفظ خواهیم کرد و با اعتماد به این که هر چه عاجزانه‌تر، با دعای عمیق‌تر و ایمانی بی‌پایان به راهنمایی‌های مادر راستین، می‌توانیم اعضای جدید بیشتری به جامعه مقدس بهشتی خود جذب کنیم و مشیتی که خدا به ما سپرده است را محقق کنیم.

تستیمونی از رورند کازو تاکامای، مسئول ارشد، منطقه میدوست و کانون خانواده شیکاگو

عزیزترین مادر راستین،
۱۰ عضو جدید در طول شرط ۲۱ روزه ویتنسینگ به نهضت پیوستند. می‌خواهم داستان یکی از آن‌ها را برایتان بیان کنم. او بعد از پیوستن به نهضت، در دعای شب‌زنده‌داری “چان شیم وان” شرکت کرد و تجربه جلسه چان‌یانگ را به‌طور طبیعی پذیرا شد. آنچه واقعاً و قلباً ما را تحت تأثیر قرار داد، این بود که دیدیم او چقدر راحت با این برنامه روحی پیشرفته ارتباط برقرار کرده است. این موضوع ما را به یاد کلام عمیق مادر راستین انداخت: “چان شیم وان آخرین و بهترین هدیه به آمریکا است.”

در ابتدا ما در معرفی اعضای جدید به آموزش‌های معنوی عمیق “چانگ‌پیانگ” مردد بودیم، از ترس اینکه ممکن است برای آن‌ها طاقت‌فرسا باشد. اما با راهنمایی‌های مادر راستین، اعتماد به نفس پیدا کردیم تا اتاق دعای “چان شیم وان” محلی‌مان را با همه اعضا به‌طور باز به اشتراک بگذاریم. اکنون در شیکاگو، به یک سنت تبدیل کرده‌ایم که هر عضو جدید را پس از عضویت‌شان به اتاق دعای “چان شیم وان” هدایت کنیم. در آنجا، به آن‌ها برکت می‌دهیم و لطف و برکت والدین بهشتی را در سفر جدید ایمان‌شان طلب می‌کنیم. دیدن اینکه او چگونه این فضای مقدس را پذیرا شد، به ما امید زیادی به احیای معنوی که مادر راستین در نظر دارد، می‌دهد.

تستیمونی یک عضو جدید کانون خانواده شیکاگو

من عمیقاً از اینکه موفق شدم این مرکز را پیدا کنم سپاسگزارم. شگفت‌انگیز است که چگونه با مادر روحی‌ام در همان جایی که هر روز بعد از برنامه‌های آموزشی عبور می‌کنم، برخورد کردم. این احساس بیشتر از یک تصادف به‌نظر می‌رسد—احساسی چون سرنوشت است! هرچند زندگی‌ام بد نبوده، اما همیشه حس تنهایی را با خود احساس کرده‌ام زیرا به‌نظر می‌آید افرادی که دور و برم هستند—خانواده و دوستان—اهداف متفاوتی دارند. اما اکنون، با وجود این جامعه، بالاخره احساس می‌کنم که به آنها تعلق دارم. من با همه‌چیزهایی که تاکنون تجربه کرده‌ام، ارتباطی عمیق برقرار کرده‌ام و بودن با افرادی که ارزش‌ها و آرزوهای من را به اشتراک می‌گذارند، مرا تشویق نموده و به من امید می‌دهد.

به‌ویژه از راهنمایی‌ها و آموزه‌های مادر راستین سپاسگزارم که دیدگاهی روشن برای زندگی در هماهنگی با خدا و همقطارانم فراهم کرده است. رهبری و عشق او به بشریت الهام‌بخش من است و احساس می‌کنم که پیوستن به نهضت بخشی از مسیر پرفرازی است که او برای همه ما هموار کرده است.

پیوستن به نهضت چیزی است که به آن افتخار می‌کنم و تجربیاتم را با خانواده و دوستانم به اشتراک گذاشته‌ام. واکنش مادرم بسیار مثبت بوده — او خوشحال است و همیشه به من می‌گوید که به این مسیر ادامه دهم. حتی در محل کار، سرودهای زیبایی که در نهضت می‌خوانیم، در ذهنم طنین‌انداز می‌شوند. سعی کردم آن‌ها را آنلاین پیدا کنم، اما هیچ چیز نمی‌تواند با صدای آن‌ها همزمان با همخوانی ما مقایسه شود. این سرودها به من اجازه می‌دهند تا احساساتم را بیان کنم و ارتباطی عمیق با چیزی بزرگ‌تر برقرار کنم.

عشق و حمایتی که در اینجا دریافت کرده‌ام، مرا ترغیب کرده تا به جلو گام بردارم. من از اینکه بتوانم در جلسات مطالعاتی هندوکهه و آموزشی بیشتر سهیم شده و به یادگیری آنها بپردازم، بسیار هیجان‌زده‌ام. می‌خواهم تا جایی که امکان دارد کلام خدا را بیاموزم. حالا که به گذشته نگاه می‌کنم، می‌بینم که پس از تصادفی که با خودروی خود داشتم، چیزی در درونم به من می‌گفت که زندگی‌ام نیاز به تغییر دارد. اکنون در این لحظه می‌توانم بگویم که همه‌چیز مرا به این نقطه رسانده است.

با برکت مادر راستین و حمایت این جامعه، مصمم هستم که در زندگی‌ام به دستاوردهای بیشتری دست یافته و به این خانواده شگفت‌انگیز کمک کنم.