کانون خانواده

جای سکونت پدر چشمه زندگی ماست غرق در نور روز ابدی، تاریکی را می‌رانیم کلام خدا در من پر شود برای ابد عشق را دریافت کنم ما افتخار او هستیم…

ناجی به باغش می‌آید، آنجا را خوشبو می‌کند گلها رشد می‌کنند، گلها رشد می‌کنند نم نم شاداب شکوه از پدر سرازیر می‌شود مردم زنده می‌کنند، زنده می‌کنند اوه این زمین…

خدا نامید من خواهم رفت، هر جائی هدایت کند هم در اندوه ، هم در لذت، با یک قلب پیرو خواهم بود چون هرگز بر نمی‌گردم، حتی در خطر مرگ…

اوه برۀ کوچک، آوارۀ دشت تنهایی روزی می‌افتی در بند نا امیدی با روح ضعیف کسی نداری تسکین دهد تنها هیچکس دوستت ندارد حق را نیاورد اوه برۀ کوچک، اوست…

از درون تاریکی صدای او می‌آید کلام حقیقت ما را بیدار می‌کند شکوه شو، شکوه شو، شکوه خدا خوش آمد خوش‌آمد خوش آمد گو حال به او بده هر چه…