ایده‌آل آفرینش خدا

کلام والدین راستین

کار آفرینش مستلزم فروگذاری انرژی است. هر هنرمندی در جهان در این آرزو است که بزرگترین شاهکار را ارائه بدهد. او همه چیز خود را (روح، قلب، و تمامی وجودش) با بالاترین جانسانگ فروگذاری می‌کند. این نه یک فروگذاری جزئی بلکه فروگذاری تمام عیار است که به یک شاهکار کامل تولد می‌دهد. کمال سرانجام زمانی فرا می‌رسد که مفعول آفریده شده به هیچ چیزی نیاز نداشته باشد. آیا می‌توانید که مفعول امیدی را که با فدا کردن چیزی از وجودتان، با فدا کردن جسم و خونتان آفریده‌اید بطور تمام عیار دوست بدارید؟ وقتیکه تمامی وجودتان، استخوانهایتان، گوشتهایتان، ایده‌ها و تمامی دارائی‌هایتان را فدا کنید، قادر خواهید بود تا با چیزی که به عنوان مفعول امید آفریده‌اید پیوند حاصل کنید. به این دلیل است که می‌گویم، آغاز مراحل آفرینندگی تنها از طریق فروگذاری ممکن می‌شود. بایستی فروگذاری انرژی باشد. بدون فروگذاری انرژی هیچ چیزی نمی‌تواند بوجود آید. خدای متعهد به این اصل که با تزریق تمامی انرژی یک مفعول بوجود می‌آید،  به عنوان فاعل همه چیز را برای آفرینش مفعولش فروگذاری نمود. کار آفرینش خدا آغاز حرکت او بسوی زیستن نه برای خود بلکه برای مفعولش بود. در دنیای فیزیک نیروی ورودی بزرگتر از نیروی خروجی است. اما در دنیای عشق ورودی کمتر و یا کوچکتر از خروجی است. به خاطر اینکه این اصل در سطح افقی اعمال می‌شود، جهان هستی برای ابد وجود دارد…. به همین خاطر حیات خدا براساس عشق تداوم دارد. جهان هستی از طریق این حرکت مداوم دایره‌ای حیات خود را بقا می‌بخشد. (چان سانگ گیانگ 1.3.3:18 )

تبادل نظر

یک ستاره شناس به نام یوهانز کپلر با یکی از دوستانش که به وجود خدا اعتقاد نداشت، درباره چگونگی شکل گیری و تولد جهان هستی صحبت می‌کرد.

کپلر: جهان هستی توسط خدا، والدین بهشتی ما آفریده است.

دوست: نه، اینطوری نیست. با فائق آمدن ستاره‌ای با بزرگترین و عظیم‌ترین قدرت بر دیگر ستاره‌ها، جهان هستی بوجود آمد. منظومه شمسی از طریق قدرت و انرژی درون خود شکل گرفته است و کسی آن را نیافریده است.

بعد از اینکه آنها کمی در این مورد گپ زدند، کپلر در اطاق کارش یک کار دستی یا یک ماکت از منظومه شمسی ساخت و آن را بشکلی زیبا و منظم و با رنگهای بجا و زیبا آرایش کرد. تمامی سیاره‌ها را بگونه‌ای در کنار هم قرار داد که می‌توانستند بدور خورشید بگردند. به عبارت یک ماکت زیبا از تصویر اصیل منظومه شمسی را برای آموزش به دانش‌آموزانش بوجود آورد تا چگونگی کار این منظومه را نشان بدهد. پس از آن در دیدار بعدی آن ماکت را به دوستش نشان داد.

دوست: وای خدای من، چقدر زیبا و مرتب درست است، این کار چه کسی است؟

کپلر: نه! کسی این را بوجود نیاورده است. این کار همینطوری با قدرت خودش ناگهان پدیدار شده است.

دوست: بی‌ربط حرف نزن! به من بگو که این کار و اثر چه کسی است؟ آیا کار خود توست؟

کپلر: آیا منظورت این است که اطمینان داری که بدون کار و تلاش کسی این ماکت یا اسباب بازی نمی‌تواند بوجود آید؟‌ در این صورت، آخرین بار که با هم صحبت می‌کردیم، چطور به من گفتی که این جهان هستی خودبخود با نیروی خودش درست شده است؟

و دوست او حرفی برای گفتن نداشت.

این جهان هستی چگونه بوجود آمده است؟ وقتیکه در مسیری در حرکت هستید، آیا فکر می‌کنید تمامی سنگریزه‌هائی که ممکن است شما با نوک کفشتان به آنها ضربه زده و به این ور و آن ور پرتاب می‌کنید، همینطوری بطور تصادفی  بوجود آمده و در آنجا قرار گرفته‌اند.

در تمامی طول تاریخ و به اندازه عمر بشر، ما در پی این بوده‌ایم که ما چگونه آفریده شده، همینطور در مورد منشاء دنیای مواد کنجکاو بوده‌ایم. ما موضوع را به دو بخش اصلی تقسیم کردیم و در هر سطح به تحقیق در مورد آنها پرداختیم. نخست، در مذهب، به تعمق درباره ریشه و علت آفرینش پرداختیم. ما درباره علت و‌العلل و یا آن ماهیت آغازگر آفرینش به مطالعه پرداخته و در این مورد تعمق کردیم که چرا انسانها آفریده شدند. دانشمندان بر مراحل آفرینش تمرکز کردند. چون بدنبال سقوط و در دوران ماقبل تاریخ و در طول سالیان بسیار از دوران اولیه زندگی بشر، مخصوصا به خاطر سطح رشد روحی و عقلانی بشر، این امکان برای ما وجود نداشت که به سرچشمه جهان هستی دست پیدا کنیم. اما با شکل گیری علوم و پیشرفت آن، امکان برای دستیابی به سرچشمه جهان ماده و چگونگی مراحل شکوفائی زندگی بوجود آمد.

دانشمندان در مشاهده مراحل بیگ بنگ یا انفجار بزرگ و مراحل تکامل جهان هستی میگویند که تمامی آن مراحل و تحولات اساسا نمی‌تواند تصادفی شکل گرفته باشند. شکل گیری این جهان هستی بسیار وسیع و در عین حال منظم، تنها از طریق فروگذاری انرژی با یک قدرت آفرینندگی بسیار خلاق و سطح بالا امکان پذیر است. آنها سرانجام در تحقیقاتشان به این نتیجه می‌رسند که جهان هستی و انسان ترکیباتی ناشی از تصادف نبوده بلکه چاره‌ای ندارند تا به این نتیجه برسند که والدین بهشتی وجود دارد و اینکه او متمرکز بر اصول و برنامه‌ای مشخص و منظم و ثابت، تمامی وجودش را در هر مرحله آفرینش سرمایه‌گذاری کرده است.

با توسعه و پیشرفت علوم، مذهب نیز بایستی از پیروی تحت‌الفظی از چیزها دست برداشته و به درکی عمیق و ریشه‌ای و همه جانبه در ارتباط با دوره‌های شکل گیری جهان آفرینش دست پیدا کند. به عنوان مثال مراحل آفرینش در طی یک دوره شش روز 24 نبوده بلکه شش مرحله و شش دوره بزرگ زمین شناسی است که هر دوره آن چندین میلیون سال طول کشیده است. در گذشته علم و مذهب راههای متضادی را پیش گرفته بودند اما اکنون ما پا به عصری گذاشته‌ایم که در آن با پیشرفت هر چه بیشتر علوم، و گشایش هر چه بیشتر دنیای مذهبی، مذهب و علم بسوی یکدیگر می‌آیند. درواقع ما به سوی دوره‌ای به پیش می‌رویم که در آن مذهب و علم یگانه خواهند شد. نتیجه این کشف این است که والدین بهشتی تمامی تلاشها، تمامی وجود و عشقش را در آفرینش جهان هستی و بشریت فروگذاری نموده است. به عبارتی، والدین بهشتی در آغاز آفرینش با تصویر فرزندانش آدم و حوا در ذهنش، به مدت پانزده میلیارد سال دست به آفرینش جهان مخلوقات برای تامین نیازهای فرزندانش در آینده پرداخت. او در طی این مدت بسیار طولانی لحظه به لحظه و با دقت بسیار در آفرینش هر چیز به پیش رفت.

به عبارت دیگر والدین بهشتی تنها با گفتن یک جمله که این و یا آن بشود، نیافرید. اینگونه نبود که او بدون هیچگونه تلاشی تنها با فرمان صادر کردن جهان هستی را آفریده باشد. او با بکار گیری هر ذره از خود، تمامی وجودش را با ایمان مطلق، عشق مطلق و اطاعت مطلق در کار آفرینندگی سرمایه گذاری کرد. به همین دلیل هر چیزی در این جهان هستی بیکران نشانی از حضور او، تصویری از عشق بیکران او است. وقتیکه درباره عشق بیکران و فداکاری عظیم والدین بهشتی می‌اندیشیم، به طور ناخودآگاه از هر چیزی در اطرافمان، و در این دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم قدردانی خواهیم کرد. به خاطر اینکه فداکاری خالصانه خدا در هر ساقه علف، در یک قطره آب و هر چیزی در این جهان هستی بسیار با ارزش و گرانبها است. ما بایستی با قلبی قدردان از کار و تلاش عظیم و بیکران و غیرقابل توصیف والدین بهشتی، جهان آفرینش او را گرامی داشته و به جهان طبیعت عشق بدهیم تا چرخه زندگی بتواند بطور پر جنب و جوش در شکوفائی هر چه بیشتر و زیباتر به پیش برود.

نکاتی برای تعمق 

  • درباره مراحلی را که خدا در آفرینش جهان هستی از آن طی طریق کرد تعمق کنیم.
  • در مشاهده دنیا و جهان آفرینش و بشریت که والدین بهشتی تمامی ذره ذره انرژی و وجودش را در آفریدن آنها نهاده است، چه احساسی به شما دست می‌دهد؟
  • در مشاهده کار و تلاش و سرمایه‌گذاری مطلق و بی‌نظیر آفرینندگی، شما در پاسخ چه می‌توانید انجام بدهید؟ مثلا چگونه می‌تواند تجسم آفرینندگی والدین بهشتی شد؟