- ایدهآل اتکای متقابل، رفاه متقابل، ارزشهای مشترک جهانی
کلام والدین راستین
بشریت در آرزوی اتکای متقابل، رفاه متقابل، ارزشهای مشترک جهانی است که این انعکاس پادشاهی بهشتی ایدهآل خدا است. این دنیائی نیست که در آن یک نفر به تنهائی زندگی کند، هیچ فردی نمیتواند چنین دنیائی را بیافریند. هروقت که درباره ”من“ صحبت میکنیم، میبایست ”شریک من“ هم، چه همسرم باشد و چه خانوادهام، باید در کنار آن باشد. این موضوع نباید تنها بعنوان یک فکر و یا یک تصور کلی باقی بماند بلکه باید در زندگی واقعی ما بکار گرفته شود. پادشاهی خدا دنیائی است که این مفهوم بصوت واقعی در زندگی ما آشکار میشود. (چان سانگ گیانگ – 10.4.1:5)
در یک جامعه و کشور ایدهآل، هر کسی به ورای مرزهای ملی و نژادی و رنگ پوست رفته تا در یک همکار متقابل، هماهنگی آفریده و در شادی زندگی کند. اجتماع بسان خانواده گسترده خواهد بود. مردم میدانند که پسران و دختران یک خدای واحد، برادر و خواهر تحت تسلط والدین راستین هستند. آنجا مکانی است که در آن خانوادههای برکت گرفته که نسب خونی و حق مالکیت حوزه قلب خود را بازسازی کردهاند، دنیای آزادی، صلح و اتحاد را بواقعیت درخواهند آورد. آنجا دنیای زبان و فرهنگ والدین راستین خواهد شد و مردم در اتکای به یکدیگر، ارزشهای جهانی و فرهنگ خدا متمرکز بر قلب را با هم سهیم خواهند شد. مردم بعنوان مالکین راستین راه برای متوقف کردن آلودهسازی محیط زندگی بر روی زمین را یافته و مخلوقات را دوست داشته مورد حمایت قرار خواهند داد. در این دنیا، مردم در اعمال و خدمات شادیبخش، متمرکز بر قلبی مملو از عشق و زندگی برای دیگران، امرار معاش خواهند کرد. تمامی اعضای جامعه از این استاندارد زندگی پیروی خواهند کرد. بدون پیادهسازی اندیشههای والدین راستین، یعنی آن اندیشهها که به ما میآموزند عشق راستین زندگی برای دیگران است، دستیابی به این ایدهها امکان پذیر نیستند. (چان سانگ گیانگ 10.2.4:7)
تبادل نظر
لئو تولستوی، نویسنده روس، این سه سوال را مطرح کرد: نخست، مهمترین زمان چه زمانی است؟ دوم، مهمترین فرد کیست؟ سوم، مهمترین کاری که باید در پی آن باشم چیست؟ و پاسخ خود او به این سه سوال اینگونه بود: مهمترین زمان حالا است، مهمترین فرد کسی است که در کنار توست، و مهمترین کاری که باید در پی آن باشی، خوشحال کردن آن فردی است که در کنار توست. اینها پیشه ما در زندگی است. به همین دلیل به هر جائی که میروید و با هر کسی که روبرو میشوید با عشق و خوبی رفتار کنید.
تولستوی در تمامی طول عمرش یک زندگی مذهبی متمرکز بر این نکات داشت. سخنان او در کتابهایش بطور آشکار زمان، فرد و کاری را که ما باید در پی آن باشیم، به ما نشان میدهد. براستی هیچکسی نمیتواند با خودداری از ایجاد ارتباط با دیگران به تنهائی زندگی کند. چه آگاه باشیم و چه نه، زندگی ما در کمک به یکدیگر چه بطور مستقیم و چه غیر مستقیم به پیش میرود. ما از اعضای خانواده، از همسایگان از جامعه و حتی از طبیعت به یک شکلی کمک دریافت میکنیم. و به همین خاطر باید به این شناخت برسیم که ما به خاطر تلاشهای دیگران وجود داشته و زندگی میکنیم. ما براستی یک زندگی مملو از شادی خواهیم داشت اگر نه تنها برکات مادی بلکه برکات معنوی خود را با دیگران سهیم شویم، همچنین این خوشحالی را بیشتر احساس خواهیم کرد اگر بتوانیم از نقطه نظر دیگران به دنیا نظر دوخته و خوبی را در تمامی سطوح زندگی تکثیر کنیم.
توسعه چنین اصولی باعث بوجود آمدن دنیایی میشود که در آن مردم در ورای تمامی مرزها از جمله مرزهای ملی برای دیگران زندگی کنند آنگاه آن دنیا مدینه فاضلهای خواهد شد که انسانها در تمامی طول تاریخ در اشتیاق آن بودهاند. اصل زندگی برای خاطر والدین بهشتی میتواند در هر گوشه این دنیا بکار گرفته شود.
این دلیلی است که ما میبایست این ایده را به دیگران معرفی کنیم. این ایده را مطرح کنیم که انسانها در کنار خدا صاحب و مالک تمامی مخلوقاتی که خدا والدین بهشتی ما آفریده و تمامی مخلوقات هدایائی بسیار با ارزشی هستند که والدین بهشتی به انسانها هدیه کرداند. جهان آفرینش نباید تنها توسط تعداد اندکی که تنها در پی منفعت مادی و سروسامان دادن به منافع اقتصادی خود هستند، ذخیره و انباشته شود. آن دسته از افرادی هم که در حوزه سیاسی فعالیت دارند، میبایست از دفاع از منافع گروهی اندک خودداری کنند. سیاستمداران باید به نقطه نظرهای مردم احترام گذاشته و سعی داشته باشند تا دیدگاههای مردم را در فعالیتها و مدیریت در جامعه بکار بگیرند. در زمینههای زیست محیطی نیز هر حرکتی تنها برای منفعت رسانی به تعدادی اندک، باعث آسیب رسانی به طبیعت میشود، باید سریع السیر متوقف شود. تمامی انسانهای ساکن روی زمین، باید برای کاهش اثرات زیانآور تغییرات آب و هوائی با هم همکاری کرده، و از طریق روشهای پایدار طبیعت و محیط زیست را مورد حفاظت قرار داده آن را توسعه ببخشند.
قلب زیستن برای دیگران، و اولویت دادن به اهداف گروهی در مقابل اهداف فردی، امری ضروری برای تاسیس دنیائی است که در آن همه کامیاب خواهند شد. اصول اساسی آفرینش ما عشق و قلب زیستن برای دیگران است. این دلیلی است که ما باید یک زندگی با سهیم شدن همه چیز با دیگران را پیش گیریم. دنیائی که در آن چنین چیزی مرسوم شده است، دنیای اتکای متقابل، رفاه متقابل و ارزشهای مشترک جهانی است. بعبارت دیگر دنیائی است که در آن همه در هماهنگی زیسته با هم کامیاب شده و با قلبی زندگی میکنند که نخست به فکر دیگران هستیم به جای اینکه به فکر خودمان باشیم. یعنی دنیائی است که در آن مردم نه برای خود بلکه برای دیگران زندگی میکنند و بعبارتی دنیایی متمرکز بر رفاه عمومی است.
عشق راستین والدین بهشتی پایه برای شکلگیری چنین دنیائی است. مدیریت حوزههای اجتماعی، اخلاقی، سیاسی و اقتصادی براساس عشق والدین بهشتی، تضمین میکند که والدین بهشتی بطور مستقیم مشارکت خواهد داشت. انسانها در تصور خدا آفریده شدهاند و امیال ما در زیستن برای دیگران و اجرای عشق بسیار قویتر از امیال خودخواهانه ما است. و ما میتوانیم با زیستن متمرکز بر اجرای چنین عشقی، به ارزش اصیل راستین انسانی دست پیدا کنیم.
یکی از پیامهای والدین راستین که به کرات در موقعیتهای مختلف در قالب نصیحت به ما رسیده این بود که ” برای دیگران زندگی کنید“ و ما باید با فهم درک عمیق و قلب والدین راستین در بیان این نصیحت، آن را در زندگی خود به مرحله اجرا درآورده و خود تجسم آن بشویم. چان ایل گوگ کشوری است که در آن شهروندان همیشه برای خاطر دیگران زندگی میکنند. بیائید تا خود را برای انجاو اجرای صد در صد این تعالیم آموزش بدهیم و اینگونه هر روز زندگی خود را برای شادی و خوشحالی دیگران وقف کنیم.
نکاتی برای تعمق
- چرا مردم نمیتوانند تنها زندگی کنند؟
- چرا مردمی که در پی اهداف خودخواهانه زندگی میکنند، سرانجام به بن بست میرسند؟
- به خاطر اینکه انسانها موجوداتی اجتماعی و ارتباطی بوده و خوشحالی آنها زمانی توسعه پیدا میکند که آنها در روابطشان دست به سهیم شدن آن به دیگران میزنند. کدام قسمت از زندگیمان را باید با دیگران سهیم شده و توسعه ببخشیم؟